*Kees is niet zijn echte naam. Wegens privacy redenen heb ik een andere naam gebruikt

ONDERZOEK - INTERVIEW SAMENVATTING

Kees*

Kees is een ondernemer uit Nijmegen. Hij is vader van twee kinderen, gescheiden met hun moeder en heeft nu 2 jaar een relatie. Kees is opgegroeid in een vrij koud gezin: zijn vader was niet perse emotioneel aanwezig. Kees heeft uiteindelijk het familie bedrijf overgenomen en werkt daar nu al sinds zijn 25e.
Je kan Kees’ persoonlijkheid het best omschrijven als een serieuze man die vol zit met humor. Hij is conservatief, maar staat op zich wel open voor nieuwe ideeën als je met goede argumenten komt.
Kees is vader van een zoon die een burn-out heeft gehad. Zelf snapt hij niet zo veel van mentale problemen en kan hier ook niet goed over praten met zijn zoon. Het liefste praat hij alleen over leuke dingen. Maar dat betekent niet dat hij niet het beste met zijn kinderen voort heeft. Ik ben met hem in gepsrek gegaan en vat hier de belangrijskte dingen samen.

“Ik vraag me af of de verwachtingen echt hoger zijn, of dat het studenten nu meer aangrijpt. Ik heb toch ook gestudeerd en mijn diploma gehaald. Ik had ook hijgende ouders in mijn nek hoor. Misschien nog wel meer dan ik doe voor mijn zoon. Ik laat hem zijn gangetje gaan en dan komt hij thuis met een burn-out. Hij zou eens moeten weten wat ik allemaal naar mijn hoofd toe gegooid kreeg toen ik na 6 jaar nog niet klaar was.”

“Ja, ik heb 7 jaar gestudeerd voor wat nu je bachelor en je master heet. Ik was nog niet klaar om te werken, mijn vader wilde net iets te graag dat ik zijn bedrijf overnam en daar vond ik mezelf nog te jong voor. Het studentenleven beviel me eigenlijk wel toen.”

Wat denk je dat studenten bedoelen als ze zeggen dat de prestatiedruk te hoog is en dat universiteiten te veel van studenten verwachten?

Oh dus jij hebt ook langer over je studie gedaan dan ervoor stond?

“Niet echt. Ik denk niet dat ik daar de juiste persoon voor ben. Hij kan naar me toe komen voor een biertje of als ik hem aan het lachen moet maken of iets dergelijks, maar ik zou niet weten wat ik kan zeggen tegen hem waardoor hij zich beter zou voelen. Ik zou wel dingen willen zeggen hoor, maar ik denk niet dat hij die dingen wil horen.”

Praat je met je zoon over zijn burn-out?

“Ik ben absoluut bereid om te luisteren, maar het voelt soms alsof we van elke uitdaging nu een groot probleem maken. Als ik aan mijn studententijd terugdenk, dan waren we ook druk bezig – we hadden het alleen niet door omdat we er niet te lang bij stil wilden staan. Tegenwoordig lijken jongeren bijna bang om fouten te maken of het zwaar te hebben."

“Mijn zoon heeft een burn-out en af en toe zou ik hem echt even door elkaar willen schudden. Kom op man, ‘man up!’ Het liefst zou ik hem willen vertellen dat het allemaal niet zo heftig is en dat hij zich er even doorheen moet zetten, maar ik denk niet dat hij dat zou waarderen. Het lijkt alsof hij niet echt weet hoe hij met druk om moet gaan.”

ONDERZOEK - INTERVIEW SAMENVATTING

Lotte*

*Lotte is niet haar echte naam. Wegens privacy redenen heb ik een andere naam gebruikt

Lotte is een sociologie student aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Ze is chronisch ziek wat soms in de weg staat van haar studie. Ook is ze een erg perfectionistische student. Hierdoor werkt ze erg hard wat soms niet helemaal goed samen gaat met haar ziekte. In 2023 werd alles te veel en kreeg Lotte een burn-out. Ik heb Lotte regelmatig tijdens mijn onderzoek gesproken over mijn thema. Hier vat ik samen waar we het over hebben gehad.

“Ik vind het zo raar dat onze ouders zeggen dat jongeren niks meer gewend zijn. Wij hebben 20 keer meer op ons bord dan onze ouders op deze leeftijd.”

“Ik heb veel internationale vrienden en als ik mijn work load op de uni vergelijk met die van hen, heb ik het zo veel zwaarder. In Nederland wordt er zo absurd veel van je verwacht. Terwijl ik niet denk dat er uiteindelijk echt een groot verschil zit in kennis, te veel tegelijk doen werkt helemaal niet want we slaan toch niks op door de stress”.

“Wij trekken ons wel meer aan dan onze ouders. Hen zou het niet uitmaken als iemand het wel gelezen heeft maar nog niet reageert. Wij maken ons gelijk zorgen. Maar dat heeft dan denk ik weer te maken met de sociale druk die we zo zwaar voelen en dat iedereen elkaar pusht.”

“Pas aan de bel trekken als je letterlijk niet meer functioneerd is wat veel oudere mensen doen, wij trekken veel sneller aan de bel als we door hebben dat het de verkeerde kant op gaat. Want wij weten over het algemeen meer hoe belangrijk mentale gezondheid is. Daarom denk ik dat gen X denkt dat we allemaal watjes zijn. Al zou ik het omgekeerde willen zeggen, vind het juist heel sterk als iemand aangeeft dat het niet meer gaat.”

“Ik vind het echt fijn om een appje eerst even rustig te lezen en dan later pas te reageren als ik er even over na heb kunnen denken.”

“Door alle technologie die er nu is, is er een enorme druk op je die zij vroeger niet hadden. Ja tuurlijk heeft elke generatie zijn eigen problemen maar ik denk echt dat het voor ons anders is. Er is zo veel ruis.”

“Wij zijn eigenlijk 24/7 bezig met contacten onderhouden door whatsapp gesprekken en social media. Vroeger had je dat niet als je thuis op de bank zat. Dan had je echt een rust moment, maar wij zijn dan alsnog bezig met andere mensen.”

“Ik merk dat door de enorme druk vanuit de uni, studenten onderling ruzie krijgen en er ontstaan spanningen. Puur omdat het zo veel is allemaal en iedereen er doorheen zit. Vooral in de laatste periode is dit zo.”

“Mijn burn-out is ontstaan door een combi van ernstig ziek zijn, mijn opa die overleed, mijn moeder die ziek was en mijn studie die gewoon door ging waar je niet even een break van kon nemen. Dat brak me want ik kreeg geen tijd om alles te verwerken.”

“Wat ik zelf merkte was dat nog veel meer moe was, maar ik kon juist niet slapen. Ik bleef tot 1 wakker en was om 5 uur alweer op. Ik had nergens zin in, alle dingen die ik eerst leuk vond waren nu stom. Ik gaf belachelijk veel geld uit. Ik had geen zin om eten te maken want dat was te veel moeite. Het voelde eigenlijk alsof ik zelf niet meer bestond.”

“Ik merk dat door de enorme druk vanuit de uni, studenten onderling ruzie krijgen en er ontstaan spanningen. Puur omdat het zo veel is allemaal en iedereen er doorheen zit. Vooral in de laatste periode is dit zo.”

“Ik heb colleges gehad over de voordelen van een 4-daagse werkweek. Er is zo veel bewijs dat dit op alle aspecten mogelijk is en dat het heel veel voordelen heeft, maar onze ouders flippen hem echt compleet als je het hier over hebt. Dan zijn we lui en economisch is het dom etc. Ook al laat je bewijs en feiten zien, er wil niet geluisterd worden. En dat precies vind ik zo frustrerend.”

“Mijn moeder zei dat het voor ons makkelijker zou zijn juist door die technologie terwijl ik denk dat het juist een van de problemen is dat jongeren nu sneller met burn-out klachten zitten.”